
استادشجاعی:لازمه محبت امام حسین
تنفر از دشمنان اوست.
کسی که ایمان به خدا و روز قیامت داشته باشد، محال است که
دشمنان خدا را دوست بدارد.
آثار زیارت اهل بیت (علیهم السلام)
زائر در حزب خدا،
رسول خدا و اهل بیت (علیهم السلام) قرار می گیرد و به او می گویند به مقام «مصلح
انتخاب شده» رسیده ای. این از تعابیر بسیار مهم است. یعنی در باطن زیارت، این
تحولات صورت می گیرد.
بنابراین، عضو حزب
خدا شدن لحظه ای نیست. یعنی چنین نیست که فقط تا زمانی که در حرم هستیم، در حزب
خدا و اهل بیت باشیم، بلکه خارج از حرم و در زندگی روزمره نیز باید با خدا و اهل
بیت باشیم.
زیارت به معنای
حقیقی، یعنی انسان در ملاقات با پدر آسمانی اش، به «وفاداری و همدلی با او» رسیده
است. نه اینکه صرفا از سر شور و هیچان، خودش را به حرم برساند و آدابی را انجام
بدهد، اما به رفتارهای بد قبلی اش ادامه بدهد.
محبوبیت و عزت ما باید فقط
نزد خدا و اهل بیت (علیهم السلام) باشد.
این خیلی مهم است
که وقتی وارد برزخ می شویم، اهل بیت (علیهم السلام)
چگونه به ما نگاه می کنند؛ گناهکار یا مومن.
«شخصیت»
انسان نزد خدا و اهل بیت (علیهم السلام) از
مسائل مهمی است که در دعاها ویژگی و ملاک هایی برای آن ذکر شده است.
مثلاً در زیارت امین الله عرضه می داریم: « محبوبه فی ارضک و سمائک= خدایا! مرا در
آسمان و زمین محبوب کن».
امام حسین (علیه السلام) در عاشورا
گرفتار سختی های زیادی بودند و حتی خاندانش را به عنوان خارجی صدا می کردند، ولی
در آسمان و زمین بهتربن بنده ها هستند.
راحت ترین مردم
کسی است که خدا را دارد. اما کسی که خدا را نداشته باشد، می
تواند در دنیا راحت باشد؛ ممکن است بعد حیوانی اش آزاد باشد، اما روحش راحت و آزاد
نیست.
ممکن است در بین
زمینی ها تحت فشار باشد و آزار ببیند، اما همین که بداند خدا دوستش دارد، راحت است.
پس این دغدغه که
من پیش خدا و خانواده آاسمانی و اهل غیب چگونه هستم، یا اینکه آیا من نزد اهل بیت
(علیهم السلام) محبوب و دوست داشتنی هستم یانه، دغدغه
مهمی است.
امام حسین و حضرت
ابوالفضل (علیهم السلام) با دیدن من چه حسی دارند! آیا نزدشان محبوب هستم یا نه!
در روایت به زائر
امام حسین به عناوینی مثل «مصلح انتخاب شده» و «هم حزبی با خدا
و پیامبر و اهل بیت» خطاب شده است. اینها یعنی عزیز شدن در نزد خدا و
خانواده آسمانی. در زیارت زائر به
این مقام می رسد و باید مراقبت کند که همیشه در این مقام بماند.
پس کسی که در حرم
ائمه تصمیم و تثبیتی در تغییر شخصیت ندارد، در حقیقت ملاقاتی صورت نگرفته است.
درحالیکه ما به ملاقات نماینده خدا می رویم و این خود، مسئولیت بر گردن زائر می
گذارد. پس باید تلاش کنیم تا ایمان مان را در زیارت بالا ببریم.
زیارت، دعوت است نه همت