خودسازی در رحم زمانی ماه رجب، ۱۹ سال انسان را جلو می اندازد.
ماه رجب یکی از رحم های زمانی قدرتمندی است که می توان خود را به سرعت برای حیات ابدی آماده کرد. این رحم زمانی، بسیار سازنده است که اگر کسی توانست این ماه را خوب بگذراند، او را ده سال جلو می اندازد.
ماه رجب ماه استغفار و تخلیه است. ماه پاک شدن است تا آماده شویم که با دست خالی وارد مهمانی ماه مبارک رمضان نشویم.
خداوند آنقدر بنده اش را دوست دارد که ماه رجب برای او گذاشته است که روزه در سه روز (13، 14 و 15) معادل ۹۰۰ سال عبادت است. ۹۰۰ سال عبادت یعنی ۹ برابر عمر طبیعی. پس کسی که در طول ۶۰ سال عمرش گناه کرده باشد، اگر یک ماه رجب را خوب درک کند، همه گناهان گذشتهاش جبران می شود.
خداوند آنقدر مهربان و مشتاق است که با هر بهانه ای گناهان را می ریزد.
آغوش خدا به روی همه ما باز است تا از ماه رجب استفاده کنیم. چون رجب ماه آشتی با خداست. پس دل بدهیم و کاری کنیم که این دل با خدا شاد و آرام شود و انس بگیرد.
خدا امام خمینی (ره) را رحمت کند. ماه رجب که می شد نصف برنامه هایش را تعطیل می کرد. ماه شعبان که می شد ۷۵ درصد کارهایش تعطیل بود. در ماه رمضان کاملا کارهایشان را تعطیل می کردند. فقط درصد کوچکی نگه می داشت برای امور بسیار ضروری.
چگونه ما می خواهیم آدم شویم درحالی که اصلاً سرمایه گذاری خصوصی نداریم؟ خلوت نمی خواهیم داشته باشیم؟ اگر آدم خلوتی با خود نداشته باشد، تمرینی نداشته باشد، اصلاً به درد کارهای بزرگ نمی خورد.
بنابراین، اگر کسی عُرضه داشته باشد
که از این رحم زمانی برای شدن های بزرگ، خوب استفاده کند، مثل جنینی می ماند که
درست در رحم مادر قرار گرفته و سالم به دنیا می آید. نه مثل بعضی از جنین ها که
درست در رحم قرار نمی گیرند و درست رشد نمی کنند و در نتیجه فلج، کر، کور یا بیدست
و پا به دنیا می آیند.
انسان هم اگر در رحم های زمانی مثل ماه رجب و شعبان و رمضان به ویژه شب قدر، به
قوانین و لوازم رشد اهمیت بدهد و احترام بگذارد، بهره کافی از آنها خواهد برد.