پاداش زائر امام حسین (علیه السلام) :پاکی و استجابت دعا.
دعای زائر سیدالشهداء (علیه السلام) مستجاب می شود. در روایت قبلی از امام صادق (علیه السلام) نقل شد که فرمودند: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ- ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى یَأْتِیَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَةً أقضیها= کسى که به قصد زیارت قبر امام حسین از خانه خود بیرون مى آید، به ازاى هر گامى که برمى دارد به تدریج از گناهانش آمرزیده مى شود و قدم به قدم پاکتر مى گردد تا به قبر مطهر برسد، در آن هنگام خداوند به او خطاب مى کند که: اى بنده من! از من بخواه تا خواسته ات را برآورم، مرا بخوان تا تو را اجابت کنم، مرا بخوان تا تو را حاجت روا کنم، هر چه مى خواهى بخواه تا تو را عنایت کنم».
حضرت تأکید می کند که زائر امام حسین (علیه السلام) از آغاز حرکتش، مورد مغفرت قرار می گیرد و پیوسته قداست و معنویت به سوی او سرازیر می شود و به پاکی می رسد تا اینکه به قبر حضرت برسد.
امام صادق (علیه السلام) در ادامه فرمودند: « فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَةً أقضیها = وقتی که به قبرحضرت رسید،خداوند به او خطاب مى کند که: اى بنده من! از من بخواه تا خواسته ات را برآورم، مرا بخوان تا تو را اجابت کنم، مرا بخوان تا تو را حاجت روا کنم، هر چه مى خواهى بخواه تا تو را عنایت کنم».
قیمت هر انسانی در گرو دعاهای اوست و نوع دعاها و هوس های انسان، نشانگر قیمت و ارزش اوست. مشکل اکثر دعا کننده ها دعا «خواندن» است، در حالی که دعا نوعی «خواستن» است. ما می توانیم در همه بخش های وجودی مان (جمادی، گیاهی، حیوانی و عقلانی) طلب و خواسته داشته باشیم، اما روایات معصومین حاکی از طلب و خواسته های بخش فوق عقلانی است. هر چند ما باید نیازهای مادی مان را هم از آنها بخواهیم، اما چون حقیقت ما از جنس محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله) است، باید بهترین دعاها را در درگاه الهی درخواست کنیم.
پس وقتی گفته می شود، هر نوع خواسته، طلب و آرزویی دارید بخواهید، این نشانگر جایگاه زائر است که در زیارت امام حسین (علیه السلام) به دست می آورد و این حق اوست که چنین رفتاری را خداوند نسبت به او داشته باشد.
این حسین کیست؟
پیوند با سیدالشهداء ضامن بقای دین است. امام خمینی (ره) فرمودند: «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است». یعنی با ارادت به امام حسین (علیه السلام) بقای دین و امامت تضمین می شود. لذا دین بوسیله این اجتماعات و سینه زنی ها نگه داشته می شود.
اگر کسانی که اهل سیر و سلوک هستند، باید از نزدیک ترین راه که وجود مقدس سیدالشهداء (علیه السلام) است، بروند تا رشد معنوی خوبی داشته باشد.
در روایات آثار مختلفی برای مجالس اهل بیت و سیدالشهداء (علیهم السلام) ذکر شده که عبارتند از:
آشنائی با معارف دین و تحکیم عقاید انسان
در هیچ برهه ای از زمان به اندازه روز عاشورا توحید و «لا اله الا الله» معنا نشده است. عزاداری بدون معرفت و توحید سودی ندارد. لذا برای داشتن عزاداری با معنا، «بصیرت» لازم است.
خوش خلقی
آشنائی با حلال و حرام خدا و فقه اسلامی
حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) برای نشان دادن اهمیت نماز و انسان ساز بودنِ نماز در روز عاشورا جنگ را متوقف می کند.
پیدا کردن دوستان خوب
انسان به دوستان الهی نیاز دارد و در انتخاب دوست باید وسعت نظر داشته باشد. بسیاری از دوستان خوب حتی اگر از دنیا هم بروند، باز هم ما می توانیم با آنها رابطه خوبی برقرار کنیم.
قرآن کریم «نبیین، صدیقین، شهدا و صالحین» را از دوستان خوب الهی معرفی می کند: «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً = و کسانى که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمره کسانى خواهند بود که خدا ایشان را گرامى داشته [یعنى] با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمان اند» (سوره نساء/آیه69).
نوع تربیت اسلامی به گونه ای است که راه را برای کسب مقامات و ملاقات و برقراری دوستی برای ما باز می کند. ولی متاسفانه این ما هستیم که با داشتن نگاه و آرزوهای کوچک، از دسترسی به این دوستان محروم هستیم.
بنابراین، مجالس اهل بیت و سیدالشهداء (علیهم السلام) نباید صرفاً شور باشد، بلکه باید به گونه ای باشد که نزدیکی به خدا و اهل بیت و به ویژه سیدالشهداء را برای عزاداران فراهم کند که لازمه آن داشتن 4 شرطی است که ذکر شد.
آثار اجتماعی زیارت
در جلسه گذشته روایتی بیان شد که زائر امام حسین به مقام «مصلح انتخاب شده» می رسد. منظور از مصلح انتخاب شده، چیست؟ و چرا حضرت این تعبیر را به کار می برد؟
در جریان راهپیمائی اربعین حتی اگر زائر، معرفت پیاده روی نداشته باشد و فقط با حس شور شرکت کند؛ باز هم خدا به او اجر و ثواب می دهد، چون خداوند خود این شور را در دل او قرار داده است.
این سیل عظیم زائرین، نمایندگان چند صدمیلیون انسان هستند. هر شخصی که به زیارت آمده است، التماس دعاهای فراوانی از اطرافیان خود دارد که اگر زمینه برای آنها هم فراهم می شد، شرکت می کردند.
لذا دوستان و محبین حضرت فقط زائرانی که در این راهپمائی شرکت کردند، نیستند. وقتی این جمعیت به حرم می رسند، خدا نام آنها را به عنوان مصلح انتخاب شده می نویسد. ممکن است فردی به نیت زیارت و بدون توجه به اثری که زیارت برای او دارد،آمده باشد؛ ولی حضرت به نقش او در این زیارت هم توجه دارد و تعبیر مصلح انتخاب شده را برای او نیز به کار می برد.
از دیگر برکات زیارت، «برطرف کردن موانع ظهور حضرت صاحب الامر علیه السلام» است.
زائر با شرکت در اربعین حسینی، زمینه آمدن مصلح جهانی را فراهم می کند. او موجی را در جهان ایجاد می کند که این موج زمینه سازِ ظهور امام زمان (علیه السلام) می شود. امام برای ظهورش نیاز به لشکر دارد و این لشکر باید در مجالس اهل بیت و به ویژه سیدالشهداء (علیهم السلام) تأمین شود. این لشکر قدرتی دارد که خیلی مهم است و نبایدآن را کوچک شمرد.
زائر با شرکت در راهپیمایی اربعین، نقش بزرگی را در فراهم ساختن مقدمات ظهور بازی می کند.
پایان مرحله ی انتقامِ خون امام حسین به بازگشت منتقم اصلی اوست. کشتن شمر، عمربن سعد و ... صرفاً پایان کار نیست. ما با حضرت رابطه وجودی داریم، که برای برقراری این رابطه نیاز به بازگشت منتقم اصلی سیدالشهداء است. وقتی امام از جامعه گرفته می شود، یعنی عامل حیات انسانی و خون خدا گرفته شده است و انتقامش به بازگشت خون خدا یعنی حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) است.
پس چرا در روایت نقل شده که با گریه بر سیدالشهداء بهشت واجب می شود؟ چون گریه و حتی اظهار تأسف و ناراحتی یعنی کمک کردن به نقشه ظهور که از طرف معصومین کشیده شده است.
حضور امام رضا (علیه السلام) و حضرت معصومه (سلام الله علیها) و سایر امام زادگان در ایران بی حکمت نیست. وجود هر کدامشان طبق نقشه خود معصومین (علیهم السلام) بوده است. یعنی قبور آنها پایگاه محکمی برای تجمع و تربیت انسان به شمار می آیند.
حالا هر کس با اختیار خودش می تواند در نقشه خدا بازی کند و ثواب ببرد و خوش به حال کسی که با آگاهی در این نقشه بازی کند.
حاصل کلام آنکه عزاداری و راهپیمایی اربعین آهسته آهسته نقش اصلی خود را پیدا کرده و به سمت ظهور و مبارزه با استعمارگارن آخرالزمان پیش می رود.
