موسسه قرآن وعترت امیرالمومنین علیه السلام

آثار فردی زیارت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام)

یکی از آثار فردی زیارت اباعبدالله «مغفرت» است. در روایت حضرت امام صادق (علیه‌السلام) که در جلسه قبل گفته شد:«استأنفِ العَمَلَ فقد غُفِرَ لک ما مَضى = عمل، از سر گیر که گذشته ات آمرزیده شد». زیارت سیدالشهداء باعث «مغفرت» گناهان می شود.

«مغفرت» غیر از «عفو» است. در طلب «عفو» انسان از خدا می خواهد تا از جریمه ی جرم و گناهش بگذرد و در این گذشت از جریمه قربی برای بنده وجود ندارد. اما «مغفرت» بخششی است که در آن آغوش خدا باز است به طوری که بنده گناهکار با طلب مغفرت، انگار مرتکب گناهی نشده است و دَرِ رحمت و ارتباط با خدا بر روی او بسته نیست.

آثار فردی دیگری که زیارت سیدالشهدا (علیه‌السلام) دارد، در روایت دیگری از امام صادق (علیه‌السلام) است: «عن علیّ بن میمون الصائغ عن الإمام یا عَلیُّ! زُرِ الحُسَینَ ولا تَدَعهُ . قالَ : قُلتُ : ما لِمَن أتاهُ مِنَ الثَّوابِ؟ قالَ: مَن أتاهُ ماشِیا کَتَبَ اللّه ُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَةٍ حَسَنَةً، ومَحا عَنهُ سَیِّئَةً ، ورَفَعَ لَهُ دَرَجَةً . فَإِذا أتاهُ وَکَّلَ اللّه ُ بِهِ مَلَکَینِ یَکتُبانِ ما خَرَجَ مِن فیهِ مِن خَیرٍ، ولا یَکتُبانِ ما یَخرُجُ مِن فیهِ مِن شَرٍّ ولا غَیرِ ذلِکَ. فَإِذَا انصَرَفَ وَدَّعوهُ وقالوا : یا وَلِیَّ اللّه ِ مَغفورا لَکَ، أنتَ مِن حِزبِ اللّه ِ وحِزبِ رَسولِهِ وحِزبِ أهلِ بَیتِ رَسولِهِ، وَاللّه ِ! لاتَرَى النّارَ بِعَینِکَ أبَدا ولا تَراکَ ولا تَطعَمُکَ أبَدا؛ از حضرت پرسیدم: آن که به زیارت حسین می رود چه ثوابی دارد؟ حضرت فرمود: هر کس به زیارت حسین برود و رهایش نکند، خدا برای هر قدمی یک حسنه می‌نویسد و گناهانش را پاک می‌کند و یک درجه او را بالا می‌برد و زمانی که به قبر حسین رسید خدا دو فرشته را برای او موکل می‌کند که هر کلام خیری از او صادر شود، بنویسد؛ اما اگر کلام بدی از دهانش در آمد آن را ننویسد و زمانی که بخواهد برگردد، دو فرشته وداع می‌‌‌کنند و می‌گویند: ای ولی خدا تو مورد مغفرت الهی قرار گرفتی تو از حزب خدا و اهل بیت هستی. بخدا قسم تو هیچ وقت جهنم را به چشم نمی‌بینی و جهنم هم هرگز تو را نمی‌بیند و تو را طعمه خودش قرار نمی‌دهد» (کامل الزیارات : ص 255 ح 383).

اثر بعدی، رسیدن به مقام ولی اللهی، یعنی مقام بزرگ و مقام «دوستی با خدا» است که زائر با زیارت امام حسین (علیه‌السلام) به این مقام نائل می‌شود. «سفینه الحسین اسرع = کشتی حسین از همه سریع تر است». یعنی انسان را خیلی سریع به مقامات عالیه می‌رساند.

اثر دیگر زیارت سیدالشهدا، مقامِ بودن در «حزب خدا» است، یعنی خدا انسان را پذیرفته است. چنین انسانی در روز قیامت با مدال حزب الله محشور می‌شود و هر کسی نمی‌تواند به این مقام برسد. حدیث فوق گویای این مطلب است که حزب خدا و اهل بیت یکی است، زائر با آمدن در حزب خدا در زمره ی اهل‌بیت قرار می‌گیرد، بودن در حزب خدا، یعنی بودن در حزب اهل‌بیت (علیهم السلام). این آرزوی است که انسان باید داشته باشد و خیلی بد است که خداوند این گونه انسان را تحویل بگیرد، ولی انسان غصه‌دار باشد.

قدر و قیمت خودتان را بدانید که چنین لیاقتی نصیب هر کس نمی‌شود. اگر از تو بپرسند، تو چه کاره هستی؟ باید بتوانی با صداقت بگویی، من در حزب خدا هستم؛ نه اینکه با دروغ و کلک در حزب‌های دنیایی و شیطانی قرار بگیری و گرفتار عواطف دنیایی و خلاء‌های عاطفی شوی. محال است کسی در حزب خدا باشد، افسردگی و گرفتگی دل داشته باشد.

قرب رسول خدا و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) لیاقت می‌خواهد و دونِ شخصیت انسان است که به خاطر برآورده نشدن حاجات دنیایی از آنها ناراحت یا قهر باشیم.

اثر بعدی مژده ای است که حضرت در ادامه حدیث می‌فرمایند، که زائر امام حسین (علیه‌السلام) هیچ وقت جهنم را نمی‌بیند و جهنم هم او را نمی‌بیند.

این مقام والا و با عظمت حضرت امام حسین (علیه‌السلام) است که خداوند چنین آثاری را برای زائرش می‌نویسد. اگر وارد حزب خدا، رسول خدا و اهل بیت شدیم، یک رسالت و عهد بر گردن ما قرار می‌گیرد که باید به آن عمل کنیم، به ویژه برای تنها باقی مانده ی این خاندان، یعنی امام زمان (علیه السلام).

بنابراین، پیاده روی و خستگی را کوچک نشمارید و مراقب باشید، شیطان روحیه تان را ضعیف نکند. شیطان به همه ی انسان ها حمله می‌کند. هیچ کس تصور نکند در زیارت می‌تواند افکارش را پاک نگه دارد. این گونه نیست. زائر در سفر کربلا مورد امتحان الهی قرار می‌گیرد. هم از طرف شیطان و هم از طرف آدم‌های بد حتی آدم‌های خوب.

مسیر الهی مسیر شوخی برداری نیست و باید توجه داشته باشید که از این امتحانات پیروز و سربلند بیرون بیایید.